menu
Search

Gedreven MKB advocaten

 

Nieuwsarchief

Wat kan ik doen als ik mijn kind niet mee mag nemen?

Helaas komt het vaak voor dat (gescheiden) ouders ruzie maken over de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken. Als het niet lukt om in onderling overleg afspraken te maken en vast te leggen in een ouderschapsplan, zal – op verzoek van (een van) de ouders – de rechter de knoop moeten doorhakken en een zorgregeling moeten vaststellen. Deze zorgregeling wordt opgenomen in een beschikking en beide ouders dienen zich hieraan te houden. Maar wat als je je kind desondanks niet meekrijgt? Wat kun je dan doen?
In beginsel moet je bij het niet naleven van een door de rechter vastgestelde zorgregeling opnieuw naar de rechter. Dit houdt in dat je via een kort geding nakoming van de eerder opgelegde zorgregeling afdwingt, eventueel met oplegging van een dwangsom voor iedere keer dat de zorgregeling  niet wordt nagekomen.
Indien de door de rechter vastgestelde omgangsregeling bewust wordt gedwarsboomd én er sprake is van gezamenlijk gezag over het kind, is het ook mogelijk om bij de politie aangifte doen van “onttrekking aan het wettig gezag”. Dit strafbare feit is vastgelegd in artikel 279 van het Wetboek van Strafrecht:

“1. Hij die opzettelijk een minderjarig kind onttrekt aan het wettig over hem gesteld gezag of aan het opzicht van degene die dit desbevoegd over hem uitoefent, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.
2. Gevangenisstraf van ten hoogste negen jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt opgelegd indien list, geweld of bedreiging is gebezigd, of indien de minderjarige beneden de twaalf jaren oud is.”

Helaas betekent dit in de praktijk niet dat je je kind direct meekrijgt als je de politie belt. Vaak hebben beide ouders een ander verhaal en menen ze beiden recht te hebben op de zorg voor het kind op dat betreffende tijdstip. Het helpt om de uitspraak  op zak te hebben als de politie aan de deur komt, maar ook dit is geen garantie voor het meekrijgen van het kind. In de uitspraak zijn namelijk niet altijd concrete data of dagen opgenomen, maar staat bijvoorbeeld “om de week op zaterdag”. Dit laat ruimte voor discussie.

Naar aanleiding van het opiniestuk “Het is vrijwel altijd de vader die het onderspit delft” (Trouw, 16 juli 2018) hebben de Kamerleden Bergkamp en Den Boer (beiden van D66) op 29 augustus 2018 vragen gesteld aan de Minister van Justitie en Veiligheid en de Minister voor Rechtsbescherming over de wijze waarop de politie  omgaat met meldingen over het niet nakomen van de zorgregeling.

Deze vragen zijn op 19 oktober 2018 beantwoord door Minister Grapperhaus van Veiligheid en Justitie. De Minister heeft (onder andere) bevestigd dat er tot voor kort een incorrect politievoorschrift bestond waardoor politieagenten vaak niet ingrepen als een omgangsregeling niet werd nagekomen. Dit politievoorschrift is inmiddels aangepast: het niet meegeven van een kind door de verzorgende ouder levert – mits sprake is van gezamenlijk gezag – het strafbare feit van artikel 279 van het Wetboek van Strafboek op en hierop kan strafrechtelijk ingegrepen worden. De Minister benadrukt dat het noodzakelijk is dat de politie een strafbaar feit kan vaststellen. Hiervoor is onderzoek nodig. Pas nadat de politie op basis van onderzoek feiten en omstandigheden vindt die een verdenking onderbouwen, wordt overleg gevoerd met het OM en kan eventueel ingegrepen worden.

De kans dat de politie een kind gaat ophalen bij de niet meewerkende ouder acht ik nog steeds minimaal en het is ook de vraag of dit goed zou zijn voor het kind. Het zou in sommige zaken wel helpen als de politie een bemiddelende rol zal spelen op het moment dat een uitspraak niet wordt nageleefd. Vreemde ogen dwingen soms.

Voor meer informatie:
Gerritse Poelman advocaten
mr. Diane Smeulders-Martens
(martens@westpointadvocaten.nl)